سلام. مدت هاست از طرف سایت ها و ماهواره ها تبلیغ
میکنند که فلسطینی ها ناصبی هستند و ایران به قاتلان امام حسین (علیه
السلام) کمک میکند و ...! حتی در جریان جنگ 22 روزه غزه، اعلام کردند که
حماس کشتی حامل خون های فرستاده شده از ایران را به دلیل اینکه خون شیعه
هست (!) قبول نکرده و پس فرستادند (در صورتی که اصل ماجرا صحت نداشت)
برهمین اساس، آن شدم تحقیقی رو که دوستان در سایت «ابنا» کرده اند اینجا
بیاورم.
پاسخ‌های حلی
1. ساده‌ترین تعریف از فرد
ناصبی این است: «کسی که با امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و اهل‌بیت
پیامبر (صلوات الله علیه) دشمنی داشته و به آنان جسارت می‌نماید». در دوران
معاصر، تاکنون موردی از جسارت به ائمه و اهل‌بیت (علیهم السلام) در بین یا
از سوی فلسطینیان دیده یا گزارش نشده است.
2. همانطور که ذکر شد، این شبهه بسیار قدیمی است. «استاد شهید مرتضی مطهری» در یک سخنرانی در سال ۱۳۴۹ به این شبهه اینگونه پاسخ داد: «یک
وقتی دیدم یک کسی می‌گفت: این فلسطینی‌ها ناصبی هستند ... سنی مسلمان است،
ولی ناصبی کافر است، نجس است! ما با ناصبی نمیتوانیم معامله مسلمان
بکنیم. حال یک کسی می آید میگوید این فلسطینی‌ها ناصبی هستند. آن یکی
میگوید. این به آن میگوید، او هم یک جای دیگر تکرار میکند و همین طور.
اگر ناصبی باشند کافرند و در درجه یهودی‌ها قرار میگیرند. هیچ فکر
نمیکنند که این، حرفی است که یهودی‌ها جعل کرده اند. در هر جایی یک حرف
جعل میکنند برای اینکه احساس همدردی نسبت به فلسطینی‌ها را از بین ببرند.
میدانند مردم ایران شیعه اند و شیعه دوستدار علی (علیه السلام) و معتقد است هر کس دشمن علی (علیه السلام) باشد کافر است؛
برای اینکه احساس همدردی را از بین ببرند، این مطلب را جعل میکنند. در
صورتی که ما یکی از سال‌هایی که مکه رفته بودیم، فلسطینی‌ها را زیاد
میدیدیم، یکی از آنها آمد به من گفت: فلان مسئله از مسائل حج حکمش چیست؟
بعد گفت من شیعه هستم، این رفقایم سنی اند. معلوم شد داخل اینها شیعه هم
وجود دارد. بعد خودشان میگفتند بین ما شیعه و سنی هست. شیعه هم زیاد
داریم. همین «لیلا خالد» [1] معروف، شیعه است.
در چندین نطق و سخنرانی خودش در مصر گفته من شیعه ام. ولی دشمن یهودی یک
عده مزدوری را که دارد، مأمور میکند و میگوید: شما پخش کنید که اینها
ناصبی اند» [2]
با دقت در زمان و محتوای سخنرانی فوق، تفاوت یک «عالم روشن‌بین» با افراد سطحی و عوام معلوم می‌شود.
3.
سند زنده این استدلال استاد شهید هم اینکه اخیراً «منوشه امیر» کارشناس
رادیو اسرائیل در مصاحبه با بخش فارسی رادیو آمریکا گفته است: «ایران دارد
برای قاتلان امام حسین (علیه السلام) دل می سوزاند و به آنان کمک میکند!»
دقیقاً شبیه به وقتی که که جناب ابـوذر، شاهد تفسیرهای غلط کعب‌الاحبار بود
و به او می‌گفت: «اى یهودى‌زاده! به تو چه ربطی دارد که درباره احکام
اسلام اظهار نظر می‌کنی؟! تو می‌خواهی اسلام و احکام آن را به ما یاد
بدهی؟!» و یا شبیه به زمانی که امام راحل (ره) فرمود: «حالا آقای کارتر
اسلام‌شناس شده است!»
4. بیشتر مردم فلسطین، پیرو «مذهب شافعی»
هستند. جالب اینکه «ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی» (امام این مذهب) نیز
متولد غزه بوده است. در بین فرقه‌های چهارگانه اهل سنت، نزدیک‌ترین فرقه به
تشیع از نظر علاقه و احترام به اهل بیت (علیه السلام) همین فرقه شافعی
است. محبت خود امام شافعی به اهل‌بیت (علیه السلام) - به ویژه شخص
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) - نیز بسیار
معروف و مشهور است. شافعیان هم به تبعیت از امام شان، نسبت به اهل بیت
(علیهم السلام) ارادت دارند و حتی به زیارت مشاهد مشرفه منتسب به آنان
میروند.
شافعی که طبع شعر نیز داشته است سروده‌های فراوانی درباره اهل‌بیت(ع) دارد؛ از جمله این ابیات معروف که:
یا آل بیت رسول الله حبکم ـ فرض من الله فی القرآن أنزله
کفاکم من عظیم القدر أنکم ـ من لم یُصَلِّ علیکم لا صلاة له
یعنی:
«ای آل محمد! محبت شما امر واجبی است که خدا آن را در قرآن نازل کرده است.
همین یک دلیل بر عظمت قدر شما کافی است که هر کسی نماز بخواند و بر شما
درود نفرستد نمازش صحیح نیست»
وی در مدح علی (علیه السلام) این دوبیتی بسیار عجیب را سروده است:
لو أن المرتضی أبدی محله ـ لخرَّ الناس طُرّاً سُجّداً له
یموتُ الشافعی و لیسَ یدری ـ علیّ ربه أم ربه الله!
یعنی:
«اگر علی مرتضی، مقام خود را به مردم بشناساند، خواهی دید که جمیع خلایق
بر او سجده میکنند. زندگی شافعی رو به پایان است در حالی‌که بالاخره
نفهمید رب او خداست یا علی!»
شافعی همچنین درباره واقعه عاشورا نیز اشعاری زیبا و جانسوز دارد؛ از جمله:
و مما نفی نومی و شیب لحیتی ـ تعاریف ایام لهن خطوب
تأوب همی و الفواد کتیب ـ وارق عینی و ارقاد غریب
تزلزلت الدنیا لآل‌محمد ـ و کادت لهم صم الجبال تذوب
فمن بلغ عن الحسین رساله ـ و ان کرهتها انفس و قلوب
قتیل بلاجرم کان قمیصه ـ صبیغ بماء الارجوان خصیب
نصلی علی المختار من آل هاشم ـ و نوذی بینه ان ذاک عجیب
لئن کان ذنبی حب آل محمد ـ فذلک ذنب لست عنه اتوب
هم شفعائی یوم حشری و موقفی ـ و بغضهم للشافعی ذنوب
یعنی:
«این حادثه از حوادثی است که خواب مرا ربوده و موی مرا سپید کرده است. دل و
دیده مرا به خود مشغول ساخته و مرا اندوهگین کرده است و اشک چشم جاری و
خواب از آن پریده است. دنیا از این حادثه خاندان پیامبر متزلزل شده و
قامت کوه‌ها از آن ذوب شده است. آیا کسی هست که از من به حسین پیامی برساند
اگر چه دل‌ها آن را ناخوش دارند. حسین کشته‌ای است بدون جرم و گناه که
پیراهن او به خونش رنگین شده. عجب از ما مردم آن است که از یک طرف به آل
پیامبر درود می‌فرستیم و از سوی دیگر فرزندان او را به قتل می‌رسانیم و
اذیت می‌کنیم. اگر گناه من دوستی اهل بیت پیامبر است از این گناه هرگز توبه
نخواهم کرد. اهل بیت پیامبر در روز محشر شفیعان من هستند و اگر نسبت به
آنان بغضی داشته باشم گناه نابخشودنی کرده‌ام.»[3]
ارادت
و علاقه امام شافعی به اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) چنان بود که برخی
از اهل سنت، او را شیعه پنداشته و گفته می‌شود که وی را حتی جهت محاکمه به
بغداد بردند. او معتقد بود که ارادت به خاندان علی (علیهم السلام) را باید
علنی و آشکار ساخت و این پندار باطل را از اذهان دور کرد که رفض را در
دوستی علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) و فرزندان آن دو (علیهم
السلام) می‌داند.
5. در سال‌های اخیر، گرایش به تشیع در بین
مردم فلسطین بسیار سریع بوده است. گذشته از «شهید دکتر فتحی شقاقی» و «شهید
محمد شحادة» (از رهبران جنبش جهاد اسلامی فلسطین)، اکنون حضور و وجود
حداقل ده هزار شیعه بومی در بین فلسطینیان ساکن در مناطق اشغالی (بدون غزه و
کرانه باختری)، گزارش شده است.
6. در جنگ 22 روزه رژیم
صهیونیستی علیه غزه، مسجدی به نام «مسجد علی بن ابیطالب (علیه السلام)»
واقع در محله الزیتون شهر غزه، توسط جنگنده‌های اسرائیلی بمباران شد.
همچنین برخی مساجد دیگر در فلسطین نیز که به نام‌های مبارک ائمه (علیهم
السلام) مزین هستند، به این شرح می باشند:
- مسجد «الإمام علی ابن ابیطالب» واقع در در حواره از توابع شهر نابلس، در کرانه باختری
- مسجد «فاطمهًْ الزهراء» در شهر نابلس
- مسجد «فاطمهًْ الزهراء» واقع در قریه ارتاح، در جنوب طولکرم
- مسجد «الحسین بن علی» واقع در خیابان عین ساره شهر الخلیل
- مسجد «الحسین بن علی» واقع در حی الصبره در نوار غزه
مدعیان
ناصبی بودن مردم فلسطین، به این سؤال جواب دهند که چگونه مردمی می‌توانند
هم لعنت‌کننده اهل بیت (علیهم السلام) باشند و هم آنقدر برای آنها احترام و
تقدس قائل باشند که نامشان را بر مساجد خود بگذارند؟! واضح است که هیچ فرد
ناصبی ای، نام علی بن ابیطالب (علیه السلام) را روی مسجدش نمی‌گذارد.
7. آنچه
این شایعه را تقویت کرد، انتشار خبر یک سایت جدیدالتأسیس عراقی مبنی بر
اینکه «یکی از رهبران حماس در مصاحبه با شبکه الجزیرة گفته است: سننتصر على
اسرائیل کما انتصر یزید على الحسین/ یعنی: ما بر اسراییل پیروز خواهیم شد
همچون پیروزی یزید بر حسین» بود.
حال در اینجا چند سؤال به وجود می‌آید:
اولاً) اگر این خبر صحت دارد، نام این رهبر حماس چیست؟
ثانیاً) این مصاحبه در چه روز و چه ساعتی با شبکه الجزیرة صورت گرفته است؟
ثالثاً) آیا این سایت می تواند فیلم این مصاحبه را پخش کند؟ یا هرگونه سند دیگری ارائه دهد؟
مطمئناً
این سایت، پاسخی برای سؤال‌های بالا ندارد. با این حال می‌توان جمله
«سننتصر على اسرائیل کما انتصر یزید على الحسین» را در گوگل یا هر موتور
جستجوی دیگری در اینترنت سرچ کرد. توجه به نتایج این جستجو نشان می‌دهد:
این جمله فقط در سایت‌ها و وبلاگ‌های فارسی‌زبان وجود دارد که البته این
سایت‌ها و وبلاگ‌ها هم منبعشان در نقل این جمله، همان سایت کذایی است. حتی
در یک سایت عرب زبان هم، این جمله را نمی بینیم.
جالب اینجاست که
گردانندگان این سایت با عقب نشینی از موضع سابق چنین اعلام موضع کرده‌اند:
«اما در مورد گفته یکی از رهبران حماس: سننتصر على اسرائیل کما انتصر یزید
على الحسین؛ این گفته 3 سال پیش در کانال الجزیره منتشر شد و ما به صورت
زنده آن را مشاهده کردیم. ولی هم اکنون فیلمی از آن در دست نیست!»
8.
نماینده جنبش حماس هم خود به این خبر عکس‌العمل نشان داده و گفته است: «من
نمی‌دانم این خبر از کجا آمد و چه کسی در پس انتشار این خبر بی‌اساس و
دروغین بود. درج این خبر با آن ابعاد گسترده برای ما هم جای سؤال دارد ...
این خبرها بی‌اساس و دروغ است. ما معتقدیم دست‌هایی در پس تدوین و نشر این
خبر در رسانه‌ها و مطبوعات ایران وجود داشته که هدفشان ضربه زدن و خدشه‌دار
کردن مناسبات مستحکم جنبش حماس با دولت و مردم عزیز ایران بوده است. اما
اگر منظور شما سازمان‌هایی مثل جنبش فتح و حزب بعث فلسطین هستند، این سؤال
را باید از آنها داشته باشید.»
مسئول اطلاع رسانی دفتر نمایندگی جنبش
حماس در تهران نیز این شایعه را توطئه دشمنان اسلام به منظور کاهش حساسیت
شیعیان نسبت به کشتار مردم غزه دانست. «ابو السرور» گفت: «ظاهراً یک پایگاه
اینترنتی فارسی - عراقی منبع اصلی این شایعات بوده، اما هیچ سایت عربی این
خبر را منتشر نکرده است. این رهبر حماس که این سخنان را گفته است چه کسی
بوده؟ تاریخ مصاحبه کی بوده؟ تمام مصاحبه‌های الجزیره از طریق سایت
اینترنتی این شبکه قابل دسترسی است و با اندکی جستجو می توان فهمید که چنین
مصاحبه‌ای وجود خارجی ندارد. این قبیل شایعات هر از چندگاهی توسط دشمنان
مسلمین و اسلام مطرح می شود تا از میزان حساسیت ملت های مسلمان نسبت به
فلسطین بکاهند. این شایعات بیشتر در جاهایی مطرح می شود که بیشترین حمایت
از مردم فلسطین دارند و با این کار قصد دارند در کمک این مردم به فلسطین
تشکیک به وجود آورند.»
ابو السرور افزود: «آنها می‌خواهند مانع ادامه
حمایت‌های ملت‌های مسلمان به خصوص برادران شیعه از فلسطین و مظلومیت مردم
فلسطین بشوند. در حالی که امام حسین (علیه السلام) تنها متعلق به شیعیان
نیست. امام حسین (علیه السلام) اسوه آزادگان جهان و قیام او قیام مقدسی
برای اقامه عدل و حق بوده و مبارزان حماس با الگوپذیری از آن حضرت
می‌جنگند. هیچ انسان مسلمانی به خود این جرأت را نمی دهد که در مورد ایشان
چنین عباراتی را بر زبان بیاورد. مردم غزه و فلسطین، شافعی مذهب و دوستدار
اهل بیت (علیهم السلام) هستند و ناصبی بودن آنان به هیچ وجه صحت ندارد. مگر
می‌شود کسی مسلمان باشد و اهل بیت رسول الله (صلوات الله علیه) را دوست
نداشته باشد؟!»
وی همچنین این شایعه که «مبارزان و مجروحان فلسطینی، خون
مردم ایران را به دلیل شیعه‌بودن قبول نکرده‌اند» را خنده‌دار دانست و
گفت: «به دلیل خیانت برخی کشورها در بستن گذرگاه‌ها، اصولاً هیچ خونی از
ایران به فلسطین نرفته است.»
پاسخ‌های نقضی
اگرچه ثابت شد
که شایعه فوق دروغ است و فلسطین و فلسطینیان - همانند تمامی مسلمانان در
همه اقشار اسلامی - از ناصبی بودن مبرا هستند و به اهل‌بیت عصمت و طهارت
(علیهم السلام) علاقه دارند، اما بر فرض که اینگونه هم باشد باز هم
نتیجه‌ای که قائلان نظریه فوق می‌خواهند (یعنی اینکه چون ناصبی هستند پس
باید از قتل و غارت شدن آنان خوشحال باشیم) به دست نمی‌آید. به دو دلیل:
1. قرآن کریم:
خداوند متعال در قرآن مجید می‌فرماید: «یَا
أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء
بِالْقِسْطِ وَلاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ
تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ
إِنَّ اللّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ/ اى کسانى که ایمان آوردهاید براى
خدا به داد برخیزید [و] به عدالت شهادت دهید و البته نباید دشمنى گروهى
شما را بر آن دارد که عدالت نکنید عدالت کنید که آن به تقوا نزدیک‌تر است و
از خدا پروا دارید که خدا به آنچه انجام مىدهید آگاه است.»[4] آیا رعایت عدالت و انصاف این است که از بمباران زنان و کودکان معصوم غزه - اگرچه مردانشان ناصبی یا حتی کافر باشند - خوشنود باشیم؟!
2. سنت شریف:
کسانی
که شبهه بالا را نموده‌اند، ظاهراً برای تشیع و اهل‌بیت (علیهم السلام) دل
می‌سوزانند. اما بدون شک دلسوزی آنان بیش از دلسوزی سرسلسله تشیع و قطب
محور اهل‌بیت (علیه السلام) - یعنی وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (علیه
السلام) - نیست. در اندیشه حضرت علی (علیه السلام)، یک انسان مسلمان آزاده
باید نسبت به ظلم و ظالم حساسیت نشان دهد و در مقابل هرگونه ستمگری ساکت
ننشیند؛ فارغ از دین و مذهب و مرام آن شخص. شواهد این ادعا به قرار زیر
است:
الف. امام علی (علیه السلام) در داستان معروف هجوم سپاه معاویه به شهر انبار و غارت این شهر می‌فرماید: «شنیدهام
که یکى از دشمنان بر زنى از اهل ذمّه هجوم برده، خلخال و دستبند و گردنبند
و گوشواره ربوده است... اگر شخص مسلمان از غصه این امر بمیرد، رواست.» [5]
ب. امیرالمؤمنین (علیه السلام) در وصیت جاودانه خود به امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) فرموده‌اند: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً/ دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید» و نفرموده است که این مظلوم حتماً باید مسلمان یا شیعه یا محب اهل‌بیت (علیهم السلام) باشد. [6]
ج. حضرت (علیه السلام) در نامه خود به مالک اشتر نخعی - که بحق مانیفست حکومت و سیاست مصلحانه است - می‌نویسد: «أَشْعِرْ
قَلْبَکَ اَلرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ وَ اَلْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ
اَللُّطْفَ بِهِمْ وَ لاَ تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً
تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی
اَلدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی اَلْخَلْقِ/ مهربانى به رعیت و دوست
داشتن آنها و لطف در حق ایشان را شعار دل خود ساز. چونان حیوانى درنده مباش
که خوردنشان را غنیمت شمارى، زیرا آنان دو گروهند: یا همکیشان تو هستند یا
همانندان تو در آفرینش.»[7]
مظلومان غزه اگر همکیشان ما نباشند، همانند ما در آفرینش که هستند! نیستند؟!
پی‌نوشت‌ها:
[1] چریک مبارز فلسطینی که در چند عملیات هواپیما ربایی بر ضداسرائیل شرکت داشت.
[2] شهید مطهری، آشنایی با قرآن، جلد 4، پاورقی صفحه 32
[3]
برای دیدن این اشعار ر.ک به: دیوان امام شافعی، الصراط السوی فی
مناقب آل النبی، حادثه کربلا از نظر اهل سنت، سیمای علی (علیه السلام) از
منظر اهل سنت، نامه دانشوران ناصری و مجله بصائر (شماره‌های 7 و 8)
[4] سوره مائده ، آیه 8
[5] نهج البلاغه، خطبة 27
[6] نهج البلاغه، نامه 47
[7] نهج البلاغه، نامه 53
در آخر هم صحبتی از رهبر عزیزمون امام خامنه ای در دیدار با روحانیون کردستان سال 88 در این خصوص می آورم:
«ببینید،
در قضیه حمایت از فلسطین - این یک مثالی است میخواهم بزنم - هیچ کشور و
هیچ دولتی به گرد جمهوری اسلامی نرسید. این را همه دنیا تصدیق کردند. جوری
شد که بعضی از کشورهای عربی از ناراحتی دادشان بلند شد، گفتند ایران دارد
برای مقاصد خود اینجا تلاش میکند! البته فلسطینی‌ها به این حرف اعتنائی
نکردند. از جمله در قضیه غزه - در این جنگ بیست و دو روزه چند ماه قبل -
جمهوری اسلامی در همه سطوحش؛ از رهبری و ریاست جمهوری و مسئولین گوناگون و
مردم و تظاهرات و پول و کمک و سپاه و غیره، همه در خدمت برادران فلسطینیِ
مظلوم و مسلمان قرار گرفتند. در بحبوحه این حرفها، یک وقت دیدیم که ویروسی
دارد تکثیر مثل میکند؛ دائم میروند پیش بعضی از بزرگان، بعضی از علماء،
بعضی از محترمین، که آقا! شما دارید به کی کمک میکنید؛ اهل غزه ناصبی‌اند!
ناصبی یعنی دشمن اهل‌بیت. یک عده هم باور کردند! دیدیم پیغام و پسغام که
آقا، میگویند اینها ناصبی‌اند. گفتیم پناه بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ
خبیث. در غزه مسجد الامام امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب هست، مسجد الامام
الحسین هست، چطور اینها ناصبی‌اند؟! بله، سنی‌اند؛ اما ناصبی؟! اینجور حرف
زدند، اینجور اقدام کردند، اینجور کار کردند. نقطه‌ی مقابلش هم هست: یک عده
بلند شوند بروند قم، لابلای کتابهای شیعه را نگاه کنند، ببینند کجا اهانت
به مقدسات اهل سنت است، از او عکس بگیرند، بیایند تو محافل سنی پخش کنند،
ببینید آقا! این کتابهای شیعه است. یا یک گوینده‌ی نادان، غافل یا مغرضی
روی منبر نسبت به مقدسات اهل سنت حرف مهمل و بدی بزند؛ این را نوار کنند،
سی دی کنند، بروند اینجا آنجا پخش کنند، بگویند ببینید آقا! این شیعه است.
این را به او بدبین کنند، او را به این بدبین کنند. این معنایش چیست؟ «و
تذهب ریحکم» یعنی چه؟ یعنی همین دیگر. وقتی اختلاف پیدا شد، وقتی تفرقه
پیدا شد، وقتی نسبت به هم سوءظن وجود داشت، وقتی یکدیگر را خائن دانستیم،
طبیعی است که با هم همکاری نخواهیم کرد.»
